Η οξιά είναι δέντρο μεγάλο, μέχρι 35 μέτρα ύψος, φυλλοβόλο με κορμό ευθύ, λείο, ομαλό, με λεπτό φλοιό, γκριζωπό και κόμη που αφήνει το φως να περνάει. Η οξιά σε νεαρή ηλικία είναι κωνική ενώ όταν το δέντρο γεράσει μετατρέπεται σε πλατιά θολωτή. Φυτρώνει σε υψόμετρο από 500 μ. μέχρι 1800 μ. Τα φύλλα της είναι κατ' εναλλαγή δίσειρα, επιμήκη ελλειψοειδή ως αντίστροφα ωοειδή μήκους 5-15 εκ. και πλάτους 2,5-8 εκ., πολύ ή λίγο οξύκορφα, χνουδωτά στα χείλη με χρώμα ανοιχτό πράσινο, σχεδόν κίτρινο, όταν είναι νεαρή, πράσινο σκούρο και γυαλιστερό αργότερα, που γίνεται κατά το φθινόπωρο κόκκινο, και δίνει στο δάσος ανταύγειες φλόγας, ιδίως καθώς διαπερνάται από τις ακτίνες του ηλίου. Τα άνθη δεν έχουν εντυπωσιακή όψη, τα άρρενα είναι ενωμένα κατά μακρόμισχους σφαιρικούς ιούλους και τα θήλεα ανά 2-3 μέσα σε ένα κοκκινωπό κύπελλο που σκεπάζεται από βράκτια. Κατά τον Οκτώβριο ωριμάζουν οι καρποί (που βοτανολογικά είναι κάρυα και ονομάζονται φηγοβάλανοι), οι οποίοι είναι κλεισμένοι σε καρποφόρο περίβλημα (κύπελλο), αγκαθωτό, το οποίο μπορεί να ανοίγει με 4-6 ανοίγματα, αφήνοντας να πέσουν δύο γωνιώδη, τριγωνικά σπέρματα.
29 Ιαν 2024
27 Ιαν 2024
26 Ιαν 2024
24 Ιαν 2024
Αριά
Η Αριά (Quercus ilex – Δρυς η ίληξ) ανήκει στην οικογένεια Fagaceae (Φηγοειδή). Είναι αειθαλές είδος δέντρου μέτριας ανάπτυξης που μπορεί να φθάσει σε ύψος τα 15m. Τα φύλλα της είναι πράσινα και σκληρά με γυαλιστερή την πάνω επιφάνεια και χνουδωτή την κάτω. Η ανθοφορία του είναι αδιάφορη, ενώ οι καρποί του είναι ράγα που μοιάζει με μακρόστενο βελανίδι. Το ξύλο της αποτελεί ιδανικό καυσόξυλο και χρησιμοποιείται ευρέως για την παραγωγή κάρβουνου.
Έλατο
22 Ιαν 2024
Καστανιά
Η καστανιά ανήκει στην τάξη των Φηγωδών και στην οικογένεια των Φηγοειδών με 12 είδη φυλλοβόλων, αιωνόβιων μεγάλων δέντρων ιθαγενή των εύκρατων περιοχών του βορείου ημισφαιρίου. Είναι πανάρχαιο δέντρο όπως αποδεικνύεται από διάφορα ευρήματα της Εποχής του χαλκού. Ήταν η τροφή των φτωχών κατά το Μεσαίωνα.
Αρκουδοπούρναρο
Σφένδαμος
Ψευδοπλάτανος
Ο Ψευδοπλάτανος είναι ένα επιβλητικό, μακρόβιο και γρήγορης ανάπτυξης φυλλοβόλο δέντρο. Λέγεται επιστημονικά άκερ ο ψευδοπλάτανος και ανήκει στην οικογένεια των Ακεριδών ή Σφενδαμνιδών. Είναι δέντρο ψηλό, ως 25 μ. ύψους, με φλοιό λείο, φύλλα μεγάλα, πράσινα, λεία και γυαλιστερά στην πάνω επιφάνειά τους και χνουδωτά στην κάτω. Ανθίζει τον Απρίλιο, Μάιο, με άνθη πρασινωπά. Φυτρώνει σε ορεινά δάση της Β. Ελλάδας καθώς και στη Θεσσαλία. Έχει ωοειδές - σφαιρικό σχήμα κανονικού περιγράμματος και πυκνό φύλλωμα μέσης υφής. Τα φύλλα είναι έλλοβα, μοιάζουν με του πλάτανου, ο κορμός, που "ξεφλουδίζει" είναι γκρίζος, τα κλαδιά υψώνονται ελαφρώς προ τα επάνω και έχουν γκρι - πράσινο χρώμα.
21 Ιαν 2024
Αρχαία Δέντρα
Υπάρχουν δέντρα που είναι 10-20 φορές αρχαιότερα από τον μέσο όρο ηλικίας των δέντρων της Γης. Τα δέντρα αυτά αποτελούν ποσοστό μόλις 1% των δέντρων του πλανήτη αλλά όπως φαίνεται επηρεάζουν καθοριστικά την εξέλιξή τους. Σύμφωνα με τους ερευνητές τα αρχαία δέντρα μεταφέρουν στα υπόλοιπα «χρυσά γονίδια» όπως τα χαρακτηρίζουν οι ερευνητές. Το αρχαιότερο δέντρο στον κόσμο που γνωρίζουμε είναι ένα είδος λεύκας που βρίσκεται στις ΗΠΑ και έχει ηλικία 80 χιλιάδων ετών. Η αρχαιότητα ενός δέντρου διαφέρει από είδος σε είδος.
Τσαπουρνιά
Η Τσαπουρνιά ή Prunus spinosa (Προύνος ο ακανθώδης), είναι ένας φυλλοβόλος μεγάλος θάμνος ή μικρό δέντρο που φτάνει έως και τα 5 μέτρα σε ύψος, με σκούρο φλοιό και πυκνά αγκαθωτά κλαδιά. Τα φρούτα του που ονομάζονται “τσάπουρνα”, μοιάζουν με τα δαμάσκηνα αλλά είναι μικρότερα και στρογγυλά. Έχουν κι’αυτά μωβ-μπλε χρώμα, αλλά ωριμάζουν αργότερα το φθινόπωρο. Η συγκομιδή τους γίνεται μετά τα πρώτα κρύα. Συλλέγονται όταν πέσει ο πρώτος πάγος, όπου τότε, μαλακώνουν και παίρνουν γλυκύτερη γεύση. Οι άγουροι καρποί είναι πολύ ξινοί και στυφοί. Το δέντρο ανθίζει στις αρχές της άνοιξης, τα λουλούδια του είναι μικρά με πέντε πέταλα και ελαφρώς κρεμ, είναι ερμαφρόδιτα και η επικονίαση γίνεται από τα έντομα.
20 Ιαν 2024
19 Ιαν 2024
Λιάχα
Η δασική πεύκη, δασόπευκο ή λιάχα (επιστημονική ονομασία Pinus sylvestris, Πεύκη η αγρία) είναι ένα είδος πεύκου ιθαγενές στην Ευρώπη και την Ασία. Συναντάται κυρίως στα Πιέρια Όρη και στην Οροσειρά της Ροδόπης και πρόκειται για το πιο διαδεδομένο κωνοφόρο μετά τον κοινό γιουνίπερο. Αναγνωρίζεται από τις σχετικά μικρές πρασινομπλέ βελόνες και τον πορτοκαλοκόκκινο κορμό του. Είναι αειθαλές δέντρο με μεγάλο ύψος που φτάνει και τα 40 μέτρα και διάμετρο κορμού το ενάμισι μέτρο. Ιδιαίτερο γνώρισμα της λιάχας είναι η γενετική πολυμορφία του είδους.